برجام، چین و ارز ۴۲۰۰ تومانی

دموکراتهای آمریکا همان طور که خودشان می گویند خواهان تغییر عمده مفاد برجام هستند و تغییرات اساسی در بندهای برجام را خواهانند. هیچ تضمینی به جمهوری اسلامی ایران بابت عدم خروج مجدد از برجام نمی‌دهند، زمان رفع تحریم‌ها را چندماهه پیشنهاد داده اند که هر بار مجدداً باید توسط بایدن رئیس جمهور آمریکا تمدید شود. نقش منطقه ای ایران و موشکها را پیش کشیده اند و البته بر خلاف ترامپ پرهیاهو آگاهند که چطور اجماع جهانی علیه ایران بسازند، هدف به هیچ عنوان سلاح هسته ای نیست، بلکه هدف آمریکا جلوگیری از قدرت گرفتن چین به عنوان اقتصاد اول دنیاست، در واقع پرونده ایران را در پرونده چین باید دید.

مرزهای غربی چین با افغانستان در بلوا و آشوب است که به هیچ عنوان نباید چین مسیر امنی برای تامین انرژی داشته باشد و به همین دلیل است که افغانستان باز هم محل آشوب و دعوا شده است. راه ابریشم و هر طرح مشابه ای از نظر آمریکا باید منهدم شود، حتی به تجزیه کشورهای مرتبط، چون منافع ملی آمریکا حکم می کند برای آن که اقتصاد اول دنیا باشد هر کاری که لازم است انجام دهد.

آمریکا حاضر نیست هزاران میلیارد دلار دیگر خرج کند برای جنگی مجدد، بلکه از طریق تحریم‌ها بدترین فشارها را وارد می کند و البته به خواسته خود با کمترین هزینه می رسد. مردم به شدت از وضع گرانی و بیکاری ناراضی هستند. این نارضایتی مردم دقیقا آن چیزی است که آمریکا می خواهد و می تواند در آینده یکپارچگی ایران را به شدت به خطر بیندازد.

برجام

از مذاکرات برجام هم فعلا خبر مثبتی بیرون نیامده است. آمریکا توپ را در زمین ایران انداخته و البته هوشمندانه سعی دارد ایران را مقصر جلوه دهد. آقای حسن روحانی رئیس جمهور فعلی دوست دارد دلار را در کمترین قیمت ها به دولت بعدی تحویل بدهد اما خیلی از تحلیلگران می دانند که این آفت ها بیشتر فرصت ورود است هم در بورس هم در بازارهای تاثیرگذار دیگر دلار. به خصوص وقتی می بینیم که سودهای بانکی، اخزا ( اسناد خزانه اسلامی) و صندوق‌ها به ۱۸ درصد رسیده و کاهش یافته است و فعلا خبری هم از چاپ اوراق جدید نیست.

زمانی که دولت نرخ خوراک و قیمت سوخت و انرژی را برای کارخانجات و تولید کننده آزاد می‌کند و وقتی که نرخ خوراک دام را نیز آزاد کردند که محصول آن یک کالای اساسی محسوب می شود یعنی برای بقیه موارد این کار انجام می شود و عملاً دلار ۴۲۰۰ تومانی تقریبا از گردونه حذف خواهد شد.

اگر با این کار قیمت گذاری دستوری را حذف نکنند فشار شدیدی به کارخانجات و تولید کننده وارد می شود و اگر قیمت گذاری دستوری را حذف کنند و تعرفه واردات را کاهش ندهند فشار شدید قیمتی به مردم وارد می شود.

برای هدایت سرمایه به تولید هم باید بهره بانکی کاهش یابد که در طی این چند دهه گزینشی با موارد فوق برخورد شده است که یک بخش را عملی کرده اند و یک بخش دیگر هنوز مانده است.