پیوستن به پیمان شانگهای ، ایجاد گشایش اقتصادی را رقم می زند

تحلیلگر مسائل اقتصادی در خصوص پیوستن ایران به پیمان شانگهای گفت: می توانیم از ظرفیت های این پیمان در حوزه های اقتصادی استفاده کنیم و در همه حوزه ها برای ما موثر است چون ظرفیتی برای تسهیل تجارت ما در همه حوزه های صنعتی اعم از انرژی و نفت، صنایع غذایی، تجهیزات و مکانیزاسیون ایجاد می شود.

حمیدرضا جیهانی تحلیلگر مسائل اقتصادی در گفتگو با صفحه اقتصاد، در پاسخ به این سوال، پیوستن ایران به پیمان شانگهای چه نفع اقتصادی دارد؟ گفت: این مطلب را عنوان کنم، پیمان شانگهای یک پیمان قوی اقتصادی-تجاری است که غیر از جنبه های متنوع بحث امنیتی برای کشورهای شرقی است. این به نوعی می تواند جزو پروسه نگاه متوازن در سیاست خارجی جدید باشد که می خواهند به سمت کشورهای مختلف خصوصاً هم پیمانان شرقی نگاه مثبت تر داشته باشند و از سوی دیگر با غرب نیز کار کنند.

وی ادامه داد: حسن بزرگ پیمان شانگهای این است که چند طرف اصلی اقتصادی ما که چین، روسیه، هندوستان، پاکستان است جزء این پیمان هستند و این ظرفیت هایی را برای بحث گشایش تعاملات اقتصادی اعم از بحث های نقل و انتقال و بحث های ارزی و بانکی را می تواند ایجاد کند. حسن دیگر این است که در چارچوب پیمان شانگهای این پیمان های دوجانبه ای همچون قرارداد 25 ساله ایران و چین یا قراردادی که قرار است با روسیه برقرار کنیم این ظرفیت ها در قالب این پیمان برای ما در حوزه کوریدور شمال به جنوب و بحث نقل و انتقال انرژی و کالا از شرق به غرب و اروپا نقش کلیدی و حیاتی منطقه ای و ژئوپلتیکی ایران را تقویت می کند.

او تصریح کرد: از سال 2005 به عنوان عضو ناظر پیمان بودیم ولی بدلیل اینکه رویکردهای دولت قبلی به سمت غرب بود تاجیکستان به عنوان بزرگ ترین مخالف ما مانع عضویت دائم ایران بود ولی امروز به دلیل اینکه این اتفاق برداشته شده ما می توانیم از ظرفیت های این پیمان در حوزه های اقتصادی استفاده کنیم و در همه حوزه ها برای ما موثر است چون ظرفیتی برای تسهیل تجارت ما در همه حوزه های صنعتی اعم از انرژی و نفت، صنایع غذایی، تجهیزات و مکانیزاسیون و در حوزه های مواد غذایی با توجه به حضور کشورهای مثل قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و روسیه که شرکای تجاری ما در حوزه تولید غلات باشند ظرفیت های خوب تجاری را برای ما ایجاد می کند.

جیهانی با اشاره به اقدامات دولت در این زمینه گفت: این ماجرا بستگی به رویکرد دولت دارد. اگر بخواهم به عنوان یک مثال بیان کنم آقای رئیسی زمانی که رئیس جمهور شد شخصاً وارد چانه زنی و هماهنگی شده و از چین واکسن سینوفارم را برای حفظ جان مردم کشور تامین کرد. قاعدتاً وقتی رئیس جمهور دولتی چنین رویکردی دارد که در جزئی ترین موضوعات وارد می شود، بدنه دولت هم باید به سمتی بروند که ببینند منافع اقتصادی ما با فلان کشور غربی یا فلان کشور شرقی تامین می شود و قاعدتاً در بدنه پیمان شانگهای و پیمان های دوجانبه تجاری و بحث های دوجانبه ای ارزی که می توانیم برقرار کنیم. قطعاً ظرفیت های خوبی را برای بحث تهاتر کالا بدون نیاز به ضوابط دست و پاگیری که در تحریم ها داریم وجود دارد که ظرفیت ایجاد کنیم و کار انجام دهیم.

او در پاسخ به این سوال، باتوجه به پیوستن پیمان شانگهای آیا امکان پیوستن به FATF وجود دارد؟ گفت: تصور من به عنوان کارشناس سیاسی و اقتصادی در حوزه سیاسی این است که امکان این امر وجود ندارد. با رویکردهایی که الان ایجاد شده اگر ماجرای توافق برجام توافق مناسبی برای ما ظرفیت سازی نشود قاعدتاً برای FATF احتمالاً اصراری نخواهیم داشت. قبلاً در بدنه دولت یکسری پیگیر بودند که الان در بدنه هم پیگیری قبل وجود ندارد.

جیهانی در پایان با اشاره به اینکه آیا در دولت پرونده FATF حل می شود اذعان کرد: این مستلزم این است که در سیستم برگشت به برجام و مذاکرات با غربی ها بتوانیم یک شرایط خوبی را پیدا کنیم و بازی برد-بردی رخ دهد که از منافع آن موکول به FATF باشد ولی وقتی منافعی در FATF به لحاظ اقتصادی نداریم دلیلی ندارد خود را درگیر FATF یا پالرمو کنیم که نفتی که امروز می فروشیم هم نتوانیم بفروشیم.

گفتگو: زهرا ترابی