گفتگوی صفحه اقتصاد با ابراهیم جمیلی رئیس کمیسیون معدن اتاق ایران
شرکتهای بزرگ به سرمایه گذاری در ایران علاقه مند هستند
شاید امسال یک مقدار سخت باشد ولی اگر توافقات وین صورت گیرد چنانچه در برجام دیدیم خارجیها و شرکتهای بزرگ به سرمایه گذاری در ایران علاقه مند هستند
صفحه اقتصاد - زهرا ترابی: رئیس کمیسیون معدن اتاق ایران براین باور است: در آینده باید روی فولادهای آلیاژی برویم و باید برنامههایی که کشورهای همسایه و منطقه در دست اجرا دارند را رصد کنیم. همچنین جایگاههای خودمان را بازتعریف کنیم. اگر توانستیم در این برنامهها حرکتهای خوبی را داشته باشیم قطع به یقین هم جایگاهمان بهبود پیدا خواهد کرد.
ابراهیم جمیلی رئیس کمیسیون معدن اتاق ایران در گفتگوی اختصاصی با صفحه اقتصاد، با اشاره به تاثیر تحریمها بر روی صنعت معدن و فولاد گفت: قطعا تحریمها اثرات مخربی داشته و شرایط تولید و فروش و صادرات را مختل کرده است ولی همه تقصیرها و مشکلات موجود را نمی توان به تحریمها تعمیم دهیم و بگوییم مقصر همه این اتفاقها تحریم بوده است. خیلی وقتها ما به موقع تصمیم گیری نکردیم، خیلی وقتها قیمت دستوری گذاشتیم، خیلی وقتها نحوه توزیعمان غلط بوده است و از همه مهمتر نظارت ما ناکافی بوده است. اینها تاثیرات منفی داشته است.
ابراهیم جمیلی رئیس کمیسیون معدن اتاق ایران
وی ادامه داد: ضمن اینکه ما شاهد این هم بودیم که با این اتفاقاتی که افتاده از نظر تولید همیشه رو به رشد بودیم ولی اگر تحریمها نبود شاید قیمت تمام شده ما معقولتر بود و اگر تحریمها نبود برگشت پول ما راحتتر صورت می گرفت. فلذا تامین قطعات یدکی هم راحتتر و هم ارزانتر بود. همه اینها می تواند تاثیر گذار در مسائل تولید و فروش و صادرات باشد.
او با اشاره به بالا بردن افزایش سهم صادرات تصریح کرد: سهم صادرات این محصول حتما باید اول تامین نیاز داخلی شود؛ نمی شود شما صادرات را افزایش دهید ولی نیاز داخلی را نداشته باشید. دوم، باید برنامه ریزی شود و بر مبنای برنامه ریزی حرکت کنید. سوم، باید بتوانیم ارزش افزوده را بالا ببریم یعنی بتوانیم محصولات جدیدی که ارزش افزوده بیشتری را دارند تولید کنیم. چهارم، باید تنوع کالاییمان را بیشتر کنیم تا بتوانیم در جامعه جهانی حرفی برای گفتن داشته باشیم و اگر این اقدامات را انجام دهیم قطعا صادرات افزایش پیدا خواهد کرد و ارز آوری خواهیم داشت.
جمیلی در پاسخ به این پرسش، برای تحقق شعار سال، این صنعت فولاد را چگونه در مسیر قرار دهیم؟ بیان کرد: صنعت فولاد تنها نیست بلکه باید صادرات این صنعت را در قالب اقتصاد، تولید و صادرات کلیه کالاها دید. بنابراین، من فکر می کنم باید رویکرد ما رویکرد اقتصاد دانش بنیان باشد و چشم انداز ما چشم انداز تولید دانش بنیان باشد. همچنین اقداماتی که انجام می دهیم به صورتی باشد که ارزش افزوده بر مبنای برنامههای دانش بنیان صورت گیرد چون دنیا دارد تغییر می کند و ما در این تغییر همگام با دنیا باید تغییر پیدا کنیم و اثرگذاری خودمان را داشته باشیم.
رئیس کمیسیون معدن اتاق ایران در خصوص مشارکت شرکت های دانش بنیان با صنعت معدن اظهار کرد: در بخشهایی توانستهایم و در بخشهایی به آن اهداف خودمان خیلی نزدیک شدیم و در بخشهایی هم خیلی عقب هستیم و نمی شود با یک کلمه گفت که ما نتوانستیم! چون در یک بخشهایی خیلی خوب عمل کردیم و در یک بخشهایی هم متاسفانه مشکلات زیاد بوده و دولت بسترسازی لازم را انجام نداده است که باعث شده در این زمینه عقب ماندگی داشته باشیم. عدم حضور ما در جامعه بین المللی به علت تحریمها لطمههای جبران ناپذیری زده است.
جمیلی با اشاره به آینده این صنعت گفت: ما حتما در آینده باید روی فولادهای آلیاژی برویم و باید برنامههایی که کشورهای همسایه و منطقه در دست اجرا دارند را رصد کنیم. همچنین جایگاههای خودمان را بازتعریف کنیم. اگر توانستیم در این برنامهها حرکتهای خوبی را داشته باشیم قطع به یقین هم جایگاهمان بهبود پیدا خواهد کرد و هم میزان درآمدمان نسبت به دورههای قبل افزایش پیدا خواهد کرد. این اتفاقات بر مبنای تلاش و همکاری رخ می دهد. این اتفاقات بر این مبناست که باید سعی کنیم کارهای موازی را کمتر انجام دهیم و شرکتهای کوچک و متوسط را به شرکتهای بزرگ تبدیل کنیم. همچنین شرکتهای بزرگ را در جایگاه بین المللی مطرح کنیم. اگر شرکتهای بزرگ در جایگاه بین المللی قرار نگیرند قطعا اتفاقی نخواهد افتاد و ما باید در جایگاههای بین المللی بتوانیم برای خودمان اسم و رسمی داشته باشیم.
ابراهیم جمیلی رئیس کمیسیون معدن اتاق ایران
وی در پایان در خصوص ورود سرمایه گذار به این صنعت را خاطرنشان کرد: شاید امسال یک مقدار سخت باشد ولی اگر توافقات وین صورت گیرد چنانچه در برجام دیدیم خارجیها و شرکتهای بزرگ به سرمایه گذاری در ایران علاقه مند هستند و می توانیم شاهد حضور سرمایه گذاران خارجی باشیم. بستگی به این دارد که ما در بحثهای بین المللی چقدر می خواهیم از امکاناتی که جامعه جهانی دارد استفاده کنیم. این را مسئولین باید تشخیص دهند و ما باید برنامههای خودمان را بر اساس سیاستهایی که نظام تصمیم می گیرد پیش ببریم.
نظر شما