افزایش قیمت مواد غذایی ادامه دارد؟

ترجمه: فرحناز سپهری ، اختصاصی پایگاه خبری صفحه اقتصاد : با توجه به درگیری روسیه و اوکراین انتظار می‌رود میزان گندم و روغن آفتابگردان کاهش یابد. به طوری که سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد تخمین می‌زند که اوکراین 20 تا 30 درصد گندم، ذرت و آفتابگردان خود را از دست خواهد داد.

نیو یوروپ، در گزارشی به چشم‌انداز شرایط محصولات کشاورزی و امنیت غذایی پرداخته که در ادامه آمده است:
با توجه به اینکه حمله روسیه به اوکراین موضوع امنیت غذایی را به طور جدی در دستور کار جهان قرار داده است به طوری که برای اولین بار در چند دهه گذشته، رسانه‌های سراسر جهان اخبار بسیاری در مورد افزایش قیمت کالاها و ترس از افزایش گرسنگی و فقر در آفریقا منتشر کرده‌اند.
با این حال، این یک تهدید جدید نیست. امنیت غذایی به دلیل رشد روزافزون جمعیت و بحران مداوم پیرامون گرمایش جهانی در خطر بوده است. همه‌گیری کووید-19 و درگیری روسیه و اوکراین نه تنها عدم اطمینان غذایی را تشدید کرده بلکه در کمتر از سه سال، قیمت حمل و نقل پنج برابر شده است.
اوکراین و روسیه حدود 30 درصد صادرات جهانی گندم و بیش از 60 درصد روغن آفتابگردان را بر عهده دارند. بنابراین جای تعجب نیست که یک جنگ بزرگ در یکی از کشورهای بزرگ غلات می‌تواند باعث کاهش ذخایر غلات در جهان شود. به طوری که این امر منجر به افزایش نجومی قیمت گندم و کمبود بیشتر نهاده‌های کشاورزی شده است.
باید اشاره کرد قیمت جو، گندم، ذرت و سویا همگی به همراه قیمت‌های لجستیک و حمل‌ونقل، نهاده‌ها، به طور چشمگیری افزایش یافته است و همه این موارد امنیت غذایی جهان را مختل کرده است در عین حال که می‌تواند بر کشورهای در حال توسعه هم تأثیر گذارد.
سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد تخمین می‌زند که اوکراین 20 تا 30 درصد گندم، ذرت و آفتابگردان خود را از دست خواهد داد. برخی کارشناسان ادعا می‌کنند که صادرات گندم اوکراین به شش یا هفت میلیون تن کاهش می‌یابد، در حالی که پیش از جنگ 24 میلیون تن انتظار می‌رفت. همچنین قطع خطوط ریلی روسیه که مناطق عمده تولید گندم را به بنادر دریای سیاه متصل می‌کند از موارد دیگر است. این جنگ همچنین بر محصولاتی مانند سویا تأثیر می‌گذارد، زیرا اوکراین از جمله صادرکنندگان عمده روغن گیاهی است. کاهش تولید محصولات کشاورزی و افزایش شدید قیمت مواد غذایی و انرژی انتظار می‌رود چندین سال ادامه یابد.
با این حال، در کوتاه مدت، کشورهایی که به شدت به واردات مواد غذایی وابسته هستند، با بیشترین خطر روبرو هستند. همچنین با افزایش شکاف بین عرضه و تقاضا، افزایش قابل توجهی در اقلام غذایی اساسی، از جمله محصولات لبنی، تخم مرغ، و مرغ، و همچنین هزینه‌ها، به ویژه کودها، دانه‌ها و سایر مواد شیمیایی وجود دارد. به طوری که در کشورهای در حال توسعه، این موضوع باعث شده تا آسیب پذیرترین افراد جامعه با آن درگیر شوند.

در بلندمدت، پروژه‌های توسعه پایدار کشاورزی این پتانسیل را دارند که جایگزین واردات یا حتی صادرات در کشورهایی شوند که در حال حاضر بسیار آسیب‌پذیر هستند. چنین پروژه‌هایی که زیربنای فن‌آوری‌های پیشرفته آبیاری و مدیریت داده‌اند، هم برای بخش‌های دولتی و هم برای بخش خصوصی جذاب‌تر خواهند شد. در نتیجه، خود دولت‌ها باید با تمایل بیشتری در سرمایه‌گذاری زیرساخت‌های کشاورزی، نوآوری سبز در زمینه‌های فناوری آب و هوا و فناوری غذایی (از جمله با تضمین‌های دولتی) و سایر ابزارهای مالی و فناوری که به تضمین امنیت غذایی کمک می‌کنند، مشارکت کنند. این در حالی است که کشورها دیگر نمی‌توانند به طور کامل برای نیازهای غذایی ضروری به واردات وابسته باشند.
ضروری است که کشورهای جهان اکنون وارد عمل شوند و با استفاده از تحقیق و توسعه کشاورزی پیشرفته، راه‌حل‌های کشاورزی نوآورانه را برای آینده کشاورزی ایجاد و اجرا کنند تا اطمینان حاصل شود که جمعیت جهان دیگر در معرض خطر قربانی شدن ناامنی غذایی قرار نخواهند داشت. از سوی دیگر باید بر کشت داخلی، ایجاد مزارع کشاورزی مبتنی بر داده‌ها و مراکز تولیدی که نیازهای خاص یک کشور را برآورده و از مزیت‌های محلی استفاده و در عین حال از منابع طبیعی موجود (زمین، آب و آب و هوا) استفاده می‌کنند، تکیه کنند.
با استفاده از فناوری و ابزارهای نوآورانه، محصولات باید به طور موثر پردازش، ذخیره، مدیریت و به بازار محلی عرضه شوند و - فقط در صورت امکان - صادر شوند. برای دستیابی به این هدف، تأسیسات صنعتی و مراکز لجستیکی باید مطابق با بهترین شیوه‌های قرن بیست و یکم، با تمرکز بر فناوری‌های فرآوری مواد غذایی، تولید پیشرفته دام، کارخانه‌های خوراک، مواد غذایی و بسته‌بندی فوق کارآمد ساخته شوند. این فرآیندهای پیشرو همیشه باید با آموزش حرفه‌ای مداوم برای کشاورزان محلی تکمیل شود تا امنیت غذایی طولانی مدت و بومی تضمین شود.

منبع: https://www.neweurope.eu/article/food-for-thought